گاهی کسی می خواهد حیوان باشد،و البته شیطان در این صورت دوستی گرم و صمیمی برای او خواهد بود  و همواره همراه او  و دستگیر و دستیار اوست.

اما اگر کسی بخواهد انسان باشد،شیطان با او دشمن است؛دشمنی که آشکارا اعلام دشمنی کرده است و ناگفته نماند که دشمنی او آشکار نیست بلکه بسیار لطیف و پیچیده است.

روزگار جنگ را که به یاد دارید یا شاید شنیده باشید که هواپیماهای عراقی گاه در شهرهای مرزی عروسک می انداختند و کودکان بیچاره با چه شوقی به آن ها نزدیک می شدند،غافل از اینکه در میان آن عروسک های زیبا و قشنگ بمب هایی جاسازی شده است که تا با آن بازی می کردند منفجر می شد و کودک معصوم را از بین می برد یا زخمی می کرد.

یا وقتی بمب ها شیمیایی می ریختند،بوی خوشی مثل بوی سیب یا گل احساس می شد در حالیکه استشمام آن بو همان و شیمیایی شدن هم همان.

اکنون هم شیطان دقیقا همان کار را می کند؛اگر باور نمی کنید به کوچه و خیابان ها بروید و ببینید که شیطان چه عروسک هایی را به راه انداخته است و بیچاره جوانک های کودک صفتی که  به آن ها نزدیک شده و گاه چه آسیب ها که متحمل می شوند.

«اِنّ الشّیطانَ لِلاِنسانِ عَدُوُّ مُّبین»

شیطان برای انسان دشمنی آشکار است.

برگرفته از سایتhttp://dehkadeyehejab.blogfa.com